Kurs funta szterlinga 08.03.2023 – godz.07:00
- wobec dolara amerykańskiego: 1.1819
Funt szterling – znaczenie i kurs waluty Wielkiej Brytanii
Funt szterling, nieoficjalnie zwany również funtem brytyjskim, to oficjalna waluta Wielkiej Brytanii. Używany jest też na terytoriach zależnych Wielkiej Brytanii, czyli: Brytyjskim Terytorium Antarktycznym; Falklandach; na Gibraltarze; Guernsey; Wyspie Man; Jersey; Wyspie Świętej Heleny, Wyspie Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha; Georgii Południowej i Sandwich Południowym.
Funt szterling oznaczany jest symbolem “£”. 1 funt dzieli się na 100 pensów.
Szterling został wprowadzony do obiegu w 1158 r. przez angielskiego króla Henryka II, wówczas był wymienialny na srebro. Taki stan utrzymał się aż do 1816 r., kiedy to wymienialność funta zmieniono na złoto. W takim stanie waluta funkcjonowała do 1914 r. Później na krótki czas wrócono do wymienialności funta na złoto – banknoty można było wymieniać na sztaby kruszcu – ale ostatecznie system ten został porzucony w 1931 r., podczas wielkiego kryzysu.
Do lat 70. XX wieku funt dzielił się na 240 pensów bądź na 20 szylingów. W 1971 r. pens jednak przeszedł na system dziesiątkowy, dzięki czemu od tamtej pory funt był dzielony na 100 pensów.
Funt obecnie znany jest jako jedna z najmocniejszych światowych walut, ale w XX wieku dotykały go różne kryzysy. Funt szterling stał się całkowicie wymienialny w 1946 r., by Wielka Brytania mogła wówczas uzyskać pożyczkę w wysokości 3,75 mld dol. od Stanów Zjednoczonych. W późniejszym okresie próbowano powiązać kurs funta np. z amerykańskim dolarem, ale próby te powodowały dewaluację brytyjskiej waluty.
W 1966 r. rząd Wielkiej Brytanii m.in. zakazał wywożenia przez turystów kwot powyżej 50 funtów, w świetle spadającego kursu waluty. Ograniczenie to zniesiono cztery lata później. W 1976 r. z kolei Wielka Brytania musiała zaciągnąć pożyczkę w wysokości 2,3 mld funtów w Międzynarodowym Funduszu Walutowym z powodu obniżki kursu swojej waluty wobec dolara. W 1985 r. historycznie kurs funta był najniższy: wynosił 1,05 dolara.
W 1990 r. włączono funta do systemu ERM (europejskiego mechanizmu wymiany walut), z kursem odniesionym do niemieckiej marki. Dwa lata później jednak Wielka Brytania została zmuszona do wycofania funta z tego mechanizmu, po tzw. Czarnej Środzie – dniu 16 września, kiedy to grupa spekulantów, wraz z miliarderem George’em Sorosem, przeprowadziła atak spekulacyjny na funta, co spowodowało spadek wartości tej waluty o 25 proc. w kilka dni.
Wielka Brytania, przystępując do Unii Europejskiej, wynegocjowała klauzulę pozwalającą jej na pozostanie sobie funta – z tego powodu też brytyjska waluta nie weszła do mechanizmu ERM II.
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
